Genitale herpes is een infectie, die verwant is met koortsblaasjes. Het is een chronische soi, die evolueert met opflakkeringen. Je kan de infectie behandelen, maar niet genezen. Hoe kan je jezelf en je partner beschermen?

Genitale herpes is een chronische seksueel overdraagbare infectie van de geslachtsdelen en de aarsstreek die wordt veroorzaakt door een herpessimplexvirus (HSV). Er bestaan twee types HSV:

• HSV-1 veroorzaakt vooral koortsblaasjes (herpes labialis), maar kan ook de genitale zones infecteren bij orale seks of door zelfcontaminatie van de lippen naar de geslachtsdelen (bijvoorbeeld via de handen).
• HSV-2 infecteert vooral de geslachtsdelen.

Na een infectie blijven beide types levenslang in een zenuwknoop dichtbij de geïnfecteerde zone zitten. In latente toestand veroorzaakt het virus geen symptomen meer, maar het kan af en toe opnieuw actief worden. Dan vermenigvuldigt het zich en veroorzaakt het een nieuwe uitslag.

Na een infectie blijven beide types levenslang in een zenuwknoop dichtbij de geïnfecteerde zone zitten. In latente toestand veroorzaakt het virus geen symptomen meer, maar het kan af en toe opnieuw actief worden. Dan vermenigvuldigt het zich en veroorzaakt het een nieuwe uitslag.

• HSV-2 wordt overgedragen door contact van geslachtsdelen met geslachtsdelen, de huid of genitale secreties.

• HSV-1 (het virus dat koortsblaasjes veroorzaakt) wordt overgedragen door contact met speeksel, bij orale seks (van de mond op de vulva, de penis of de aars) of bij contact tussen geslachtsdelen. Pas ook op voor overdracht via de handen na het aanraken van een koortsblaasje.

Tijdens opflakkeringen met zichtbare letsels is het risico zeer groot dat het virus wordt overgedragen. Buiten de opflakkeringen is het risico veel lager, maar niet onbestaande. Het gebeurt soms dat het virus in de genitale secreties zit, ook als er geen opflakkering is. Sommige mensen vertonen opflakkeringen zonder dat ze er zich van bewust zijn.

Je kan de letsels doen verdwijnen door inname van antivirale middelen. Als je gemakkelijk opflakkeringen krijgt, moet je die geneesmiddelen bij de hand houden en ze innemen zodra de eerste tekenen (jeuk, tintelingen ….) verschijnen, om de duur en de ernst van de uitslag te verminderen. Als je regelmatig opflakkeringen hebt, kan je die geneesmiddelen preventief gedurende lange tijd innemen. Na één of twee jaar moet de situatie opnieuw worden bekeken. De frequentie van de opflakkeringen kan immers mettertijd afnemen.

De ergste complicatie is een infectie van de pasgeborene tijdens de bevalling. Zo’n infectie kan ernstige hersenletsels veroorzaken bij de baby. Daarom kan een antivirale behandeling (of een keizersnede) worden overwogen in geval van een opflakkering of een primo-infectie op het einde van de zwangerschap.

Als je verdachte letsels ziet, moet je je laten onderzoeken door een arts. Als hij een herpes vermoedt, zal hij een uitstrijkje afnemen. Hij zal vocht van een blaasje (voor er zich korstjes vormen) afnemen om dat te analyseren en zo de diagnose te bevestigen.

• Gebruik een condoom en een beflapje als je seks hebt met occasionele partners.

• Als je een genitale herpes hebt, moet je afzien van geslachtsgemeenschap tijdens opflakkeringen. Het risico op overdracht van het virus is dan immers groter. Buiten opflakkeringen is het risico kleiner, maar niet nul. Spreek er dus over met je partner. Bij zeer frequente opflakkeringen is een basisbehandeling aangewezen, die het risico op overdracht van het virus sterk verkleint.