Maak je je zorgen over een miskraam? Het is iets waar heel wat vrouwen bang voor zijn in het begin van de zwangerschap. Vanaf wanneer neemt het risico af? Wat zijn de signalen waarop je moet letten? Hier volgen enkele antwoorden op de vragen die je wakker houden ...

1. Vanaf wanneer neemt het risico op een miskraam af?

Meer dan 90% van de miskramen doet zich voor tijdens het eerste trimester. Gelukkig vermindert het risico drastisch vanaf de 14de week van de amenorroe (het uitblijven van de regels), dus de 12de week van de zwangerschap! Daarom wachten heel wat toekomstige mama’s liever op dat moment voor ze het grote nieuws aan hun omgeving vertellen.

2. Zijn bloedingen tijdens de zwangerschap altijd erg?

Neen, vaginale bloedingen zijn een relatief frequent fenomeen in de loop van het eerste trimester (20 tot 40% van de zwangerschappen). In bepaalde gevallen hangen die bloedingen samen met het normale verloop van de zwangerschap. Zo kan de innesteling (waarbij de eicel zich vasthecht aan de baarmoederwand) in het prille begin van de zwangerschap aanleiding geven tot licht bloedverlies. De baarmoederhals kan ook veranderingen ondergaan waardoor die sneller gaat bloeden, bijvoorbeeld bij seksuele betrekkingen met penetratie of na een gewoon medisch onderzoek. Je hoeft dus niet te panikeren als je een beetje bloedverlies opmerkt.

Als de bloedingen gepaard gaan met pijn in de buik en/of in de onderrug kunnen ze wel wijzen op een miskraam. Aarzel in ieder geval niet om contact op te nemen met je gynaecoloog om uit te zoeken of er iets mis is.

Goed om te weten: als je een bloedgroep met een negatieve rhesusfactor hebt, kan een bloeding tijdens de zwangerschap een risico op immunisatie tegen je eigen baby met zich meebrengen. Gelukkig kan dat risico worden voorkomen met een eenvoudige injectie die binnen de 48 uur volgend op de bloeding moet worden toegediend.

3. Wat kan de oorzaak zijn van een miskraam?

In meer dan 80% van de gevallen zijn miskramen in het eerste trimester het gevolg van een chromosoomafwijking bij het embryo, waardoor de ontwikkeling ervan wordt onderbroken. Die afwijking is niet doorgegeven door de ouders. Het gaat gewoonweg om een genetische transcriptiefout tijdens de bevruchting, een beetje zoals een informaticabug. Het heeft dus geen gevolgen voor de volgende zwangerschappen!

Vanaf twee of drie miskramen moet je daarentegen wel een specialist raadplegen om een medische check-up te laten doen, omdat die miskramen wel het gevolg kunnen zijn van een afwijking aan de baarmoeder. Bepaalde ziektes, zoals diabetes of lupus, kunnen miskramen ook in de hand werken.

4. Kunnen bepaalde factoren het risico op een miskraam verhogen?

De hogere leeftijd van de moeder, vooral boven 35 jaar, is de voornaamste risicofactor omdat de kwaliteit van de eicellen dan achteruitgaat, wat het risico op chromosoomafwijkingen verhoogt.

Bepaalde factoren zoals roken, een gebrek aan beweging, obesitas enz. kunnen het risico ook verhogen maar hun impact blijft redelijk beperkt.

Ook sporten brengt geen risico mee op een miskraam. Je kan dus gerust aan lichaamsbeweging doen, zolang die op een aangepaste manier wordt uitgeoefend. Dit brengt zelfs heel wat extra voordelen mee: beperkte gewichtstoename, minder zwellingen enz.

Houd in het achterhoofd dat de overgrote meerderheid van de bevallingen vlot en zorgeloos verloopt! Probeer er niet te veel aan te denken. De risicoperiode zal snel achter de rug zijn en dan kun je volop genieten van dit grote beginnende avontuur!