Je baby wordt rustig door op zijn duim of fopspeen te zuigen. Maar wat zijn de risico's? Op welke leeftijd moet hij ermee stoppen? En hoe maak je dat duidelijk? Volg onze tips!

Mensen hebben een aangeboren zuigreflex. Sommige foetussen zuigen al op hun duim of vinger vanaf de 4de maand in de buik van hun mama. Bij de geboorte verlaten ze die vertrouwde omgeving en proberen ze om die natuurlijke handeling te reproduceren, omdat dat hen een gevoel van welbehagen geeft. Door te zuigen maakt het lichaam immers endorfine aan, het gelukshormoon. Bovendien eten baby’s tot ze 5 of 6 maanden oud zijn alleen door te zuigen. Pas later leren ze kauwen. Logisch dus dat ze die handeling blijven uitvoeren.

Voor- en nadelen

Van bij zijn geboorte kiest je baby zelf: fopspeen of duim (of hij gaat van de ene over op de andere). Beide hebben voor- en nadelen.

Een fopspeen

• verkleint het risico op wiegendood bij pasgeboren baby's, maar vergroot het risico op neus-, keel- en oorinfecties en op tandbederf, doordat bacteriën en micro-organismen goed gedijen op een fopspeen.
• Ook voor het gebit van je kind kan het gevolgen hebben. De fopspeen duwt immers tegen de tanden en kan ervoor zorgen dat de kaken niet op elkaar komen te staan als het kind de fopspeen langer dan 3 of 4 jaar blijft gebruiken.
• Kinderen die nog voortdurend fopspeenzuigen rond de leeftijd van de eerste woordjes (10 tot 15 maanden) doen er vaak langer over om te leren praten.
• Tot slot moet je met een fopspeen ‘s nachts regelmatig opstaan om hem weer in je baby's mond te steken.

Duimzuigen

• Heeft een groot voordeel: je baby heeft zijn duim altijd bij zich. Handig, want zo kan hij zichzelf tot rust brengen. Minder handig als je wil dat hij ermee stopt.
• Net als een fopspeen drukt een duim tegen de tanden, waardoor er gebitsproblemen kunnen ontstaan als je kind blijft duimzuigen na 3 of 4 jaar.

Hoe help je hem ervan af?

Van zodra hij een jaar oud is, zal je kind steeds minder op zijn duim of fopspeen zuigen. Andere dingen worden interessanter en uiteindelijk zal hij ermee stoppen tussen 2 en 4 jaar. Maar je kan hem nu al op de goede weg zetten met een paar simpele trucjes.

1) Stel je kind gerust

Duim- of fopspeenzuigen stelt je kindje gerust. Troost hem in plaats daarvan met een troetelbeer, knuffel hem en laat zien dat je naar hem luistert.

2) Moedig hem aan

Creëer vooral geen spanning rond het fopspeen of het duimzuigen. Dat geeft hem stress, waardoor hij nog meer behoefte heeft aan zijn fopspeen of duim. Moedig hem aan en beloon hem voor elke kleine inspanning. Zo zal hij makkelijker stoppen. Werkt dat allemaal niet, zoek dan uit waarom hij zoveel behoefte heeft aan troost. Probeer te begrijpen wat de oorzaak is. Een verhuizing? Spanningen tussen jullie als ouders?

3) De fopspeen alleen op vaste momenten

Huilt je kind? Geef hem zijn fopspeen, dan kalmeert hij wel. Vermijd een systematisch gebruik, want dan loop je het risico dat je kindje niet meer zonder kan. Laat hem af en toe huilen. Hij heeft immers ook de behoefte om zijn gevoelens te uiten. Gebruik de fopspeen alleen op specifieke momenten zoals bij het slapengaan, bij een stresserende afspraak bij de dokter of wanneer je kind ziek is.

4) Laat hem zelf beslissen

Rond 18 tot 24 maanden kan je kind zelf redeneren. Leg dus niets op, maar laat hem zelf de keuze. Vraag hem bijvoorbeeld of hij vanavond zijn fopspeen nodig heeft. Hij zal trots zijn dat hij zelf mag beslissen, en gerustgesteld dat je zijn fopspeen niet zomaar afneemt.