Wat doe je na een risicosituatie?
Je hebt onveilig gevreeën en weet niet wat je nu moet doen? Geen paniek! We vertellen je alles over de juiste reflexen.
Soi: wat is een risicosituatie?
Soi worden overgedragen via lichaamsvocht (sperma, vaginaal vocht en bloed).Volgende situaties zijn dus risicosituaties:
- Onbeschermd seksueel contact: (anale of vaginale) penetratie, fellatio ("pijpen") of cunnilingus ("beffen") Je laat je best altijd samen met je partner op voorhand testen.
- Een gescheurd condoom
- Bloedcontact: door het delen van een naald of snuifrietje (je kunt wondjes in je neus hebben), een tattoo die je hebt laten zetten in mogelijk onhygiënische omstandigheden, een gezondheidsprofessional die per ongeluk in aanraking komt met besmet materiaal ...
Wat moet je doen na een risicosituatie?
Het is aanbevolen dat je je na een risicosituatie zo snel mogelijk laat testen zodat eventueel opgelopen soi zo vroeg mogelijk kunnen worden behandeld.Wacht wel twee weken: vanaf dan kan er worden getest op chlamydia en gonorroe. Zes weken na het risico kan je vervolgens bloed laten afnemen om je te laten testen op hiv en syfilis. Voor hepatitis B en hepatitis C levert een bloedtest pas na 3 maanden een betrouwbaar resultaat op.
En als ik ben blootgesteld aan hiv?
Als je denkt dat de kans groot is dat je partner besmet is met hiv, kan je een post-exposure-profylaxe (PEP) nemen, een spoedbehandeling die het risico op infectie verkleint.
Hoe weet je of je een risico loopt? Het feit dat je partner deel uitmaakt van een risicogroep of risicogedrag vertoont, kan voldoende zijn: een sekswerker, iemand die afkomstig is uit Sub-Sahara-Afrika, een man die seksuele contacten heeft met andere mannen, iemand die drugs injecteert, iemand met meerdere partners ...
Als dat het geval is, ga dan zo snel mogelijk naar een van de 11 Belgische hiv-referentiecentra of de bijhorende spoedafdeling. De behandeling is alleen doeltreffend als ze zo snel mogelijk wordt ingenomen, best binnen de eerste 24 uur en ten laatste binnen de 72 uur. Let op: de arts zal beslissen of een behandeling al dan niet aangewezen is. Bovendien kan een PEP de nodige bescherming tijdens seksuele contacten niet vervangen. Het gaat om een vrij zware behandeling (inname van geneesmiddelen gedurende 4 weken en een medische opvolging en bloedafnames gedurende 3 maanden).
Artikel tot stand gekomen in samenwerking met dr. Agnès Libois, specialist besmettelijke ziektes bij het UMC Sint-Pieter.