Sommige vrouwen zijn bang voor de verdoving zelf. Anderen hebben al een eerste bevalling achter de rug waarin alles draaide rond de medische kant van het verhaal en ze willen een andere, meer natuurlijke bevalling ervaren. Door hun angsten weg te werken met verschillende methodes (haptonomie, hypnose enz.) beseffen ze dat ze in staat zijn om op eigen kracht te bevallen.
De nieuwe generaties vrouwen zijn steeds meer geïnteresseerd in de natuurlijke fysiologie van de bevalling. Het is niet zozeer het gebruik van de epidurale zelf dat hen bezighoudt, maar het feit dat die ook andere gevolgen met zich meebrengt, zoals het gebruik van synthetische oxytocine, een hormoon dat het lichaam van de vrouw tijdens de arbeid normaal op een natuurlijke manier aanmaakt.
Hoewel bevallen een enorme inspanning vraagt, is het vrouwelijk lichaam uit zichzelf in staat om zijn eigen ‘hormonencocktail’ aan te maken tijdens de bevalling. Dankzij die mix (die bestaat uit oxytocine, melatonine, prolactine en adrenaline), die op elk moment spontaan wordt aangepast, geeft het lichaam op een natuurlijke manier endorfines (familie van morfine en cocaïne) vrij, die een pijnstillend effect hebben. Bovendien kun je die pijn ook beter onder controle houden met bepaalde technieken die je aanleert in de aanloop naar de bevalling. De gebruikelijke praktijk van de zelfhypnose kan de pijn bijvoorbeeld met zo’n 50% doen afnemen. Dankzij het ‘volle bewustzijn’ kun je de pijn dan weer gewaarworden zonder eronder te lijden. Je interpreteert de weeën dan bijvoorbeeld niet meer als nutteloze pijn maar als een begeleiding naar de beste positie om de baby richting de uitgang te helpen.
De epidurale verdoving kan worden toegediend zodra de arbeid begonnen is, dus vanaf het moment dat je weeën regelmatig zijn en je meer ontsluiting krijgt. Ze wordt meestal voorgesteld wanneer de weeën korter op elkaar volgen en de pijn heviger wordt, maar als je veel last hebt, kun je ze al eerder krijgen. Ze mag ook niet te laat worden toegediend want het duurt 10 à 15 minuten voor ze begint te werken.
Als het moment daar is, zal de anesthesist je vragen om te gaan zitten of om languit op je zij te gaan liggen. Hij zal je met een kleine naald eerst een lokale verdoving geven in de onderrug, wat een beetje pijnlijk kan zijn. Je zult echter niets voelen wanneer hij je tussen twee lendenwervels prikt om een klein buisje (katheter) in te brengen in de epidurale ruimte, van waaruit de zenuwbanen vertrekken die de pijn van de baarmoeder en de vagina doorsturen naar de hersenen. De katheter blijft daar zitten tijdens de bevalling en staat in verbinding met een pomp die regelmatig kleine dosissen pijnstillers zal inspuiten. Je zal waarschijnlijk ook de mogelijkheid hebben om zelf op een knop te drukken om bijkomende dosissen te krijgen.
Je baby zal een beetje verdovend middel binnenkrijgen langs de placenta, maar het gaat om een zeer lage dosis. Baby’s die met epidurale worden geboren zijn overigens niet slaperiger bij de geboorte. Ze hebben even goede resultaten op de apgarscore, een vitaliteitstest die bij de geboorte wordt uitgevoerd.
Zodra de epidurale haar werk begint te doen, zal je de pijn niet meer voelen, maar de weeën nog wel. Je zal dus kunnen persen en de baby door het geboortekanaal voelen bewegen. Tegenwoordig worden er lagere concentraties van het product toegediend dan vroeger zodat je je spieren kunt controleren om te persen en je benen kunt bewegen. Je kunt dus verschillende posities aannemen op de bevallingstafel. Daarentegen is het meestal niet mogelijk om op te staan of rond te wandelen.
De epidurale verlengt de duur van de arbeid met ongeveer 20 minuten. Ze gaat wel vaak gepaard met de toediening van synthetische oxytocine, dat de arbeid dan weer versnelt.
Net zoals bij elke medische ingreep is er altijd een zeker risico, ook al is het zeer klein. De meest voorkomende complicatie is dat men per ongeluk een gaatje maakt in de dura mater, het membraan dat het ruggenmerg beschermt. Met hoofdpijn na de bevalling als gevolg. Als die niet overgaat binnen de 48 uur, kan de anesthesist een beetje van jouw bloed opnieuw injecteren om het gaatje te dichten.
Je kunt de dag zelf beslissen, tijdens de arbeid. Voor de bevalling zal er altijd even bloed worden genomen om te controleren of je geen contra-indicaties hebt voor een epidurale verdoving, zoals een stollingsstoornis. Je bent dus vrij om te kiezen, tot op het einde!
Of je nu voor een bevalling met of zonder epidurale kiest, volg zeker de voorbereidende bevallingslessen. Je leert er de pijn beter onder controle houden en de juiste posities aannemen om je baby zo rustig mogelijk op de wereld te zetten.