Zowat één vrouw op de tien zou getroffen worden door endometriose. Er heerst nochtans nog veel onwetendheid over deze gynaecologische aandoening en er bestaan heel wat misvattingen over. In dit artikel ontkrachten we vier courante misvattingen … 

Fout! Het gaat wel degelijk om echte pijn, waarvan het onderliggend mechanisme intussen gekend is. Met het oog op een mogelijke zwangerschap wordt tijdens de menstruatiecyclus het baarmoederslijmvlies (het slijmvlies dat de binnenkant van de baarmoederholte bedekt) dikker onder invloed van oestrogenen. Als er geen bevruchting plaatsvindt, wordt het baarmoederslijmvlies gewoonlijk afgebroken en losgemaakt van de baarmoederhals om daarna door het lichaam te worden afgestoten: dit is de menstruatie.

Wellicht door specifieke anatomische kenmerken, een genetische aanleg en/of omgevingsfactoren vloeien er bij sommige vrouwen restanten van het baarmoederslijmvlies terug doorheen de eileiders naar de buikholte. Die restanten kunnen zich op de organen rond de baarmoeder gaan nestelen, meestal in het kleine bekken, op de voortplantingsorganen (met name op de eierstokken), de blaas of de darmen.

Net zoals het baarmoederslijmvlies zijn ook die kleine restanten gevoelig voor vrouwelijke hormonen, en in het bijzonder voor oestrogenen. Bij elke menstruatiecyclus ontwikkelen de letsels zich verder en bloeden ze, wat het proces van chronische ontsteking in de hand werkt.

Sommige vrouwen hebben endometriose zonder symptomen. Bij de meeste vrouwen gaat deze aandoening echter samen met pijn die verband houdt met de menstruatiecyclus, en een piek kent tijdens de menstruatie. 

Fout! Het klopt dat de menstruatie vaak gepaard gaat met pijn. Bij endometriose vertoont deze menstruatiepijn echter een aantal specifieke kenmerken:

• de pijn ontwikkelt zich geleidelijk aan en heeft de neiging om door de jaren heen heviger te worden, tot het je belemmert in je dagelijkse activiteiten;
• de pijn gaat niet of amper over met klassieke pijnstillers, zoals paracetamol;
• de pijn duurt langer dan twee dagen en houdt meestal nog verder aan na de menstruatie;
• na verloop van tijd gaat deze pijn gepaard met andere pijnsymptomen: chronische buikpijn, pijn tijdens seksueel contact, tot pijn bij de stoelgang of het plassen, afhankelijk van de plaats van de letsels ...

Fout, maar … De helft van de vrouwen die lijden aan endometriose kunnen problemen hebben om zwanger te worden. Het is trouwens vaak tijdens een raadpleging over het moeilijk zwanger worden dat de endometriose aan het licht komt.

Toch zien heel wat patiënten hun kinderwens alsnog in vervulling gaan dankzij een geschikte medische behandeling. Daarom blijf je maar beter niet te lang zitten met je probleem en onderneem je best snel actie als een zwangerschap lang op zich laat wachten.

In de praktijk stelt de arts doorgaans een eerste medische check-up voor na zes maanden vruchteloos ‘proberen’. Als er problemen zijn die een natuurlijke bevruchting in de weg staan, worden doorgaans MBV-technieken (medisch begeleide voortplanting) voorgesteld. Hoewel er vaak problemen spelen bij de bevruchting, kennen de meeste zwangerschappen daarna wel een normaal verloop en is er geen speciale opvolging vereist. 

Fout! Een medische behandeling is zeker mogelijk, en zelfs wenselijk! Er bestaan behandelingen die de symptomen van endometriose kunnen verminderen en, in bepaalde gevallen, de evolutie van de aandoening kunnen afremmen. Goed om te weten: hoe vroeger er een behandeling wordt opgestart, hoe beter die behandeling zal aanslaan.

De hormonale behandeling van endometriose is erop gericht om de ovulatie te blokkeren. Meestal gaat het om anticonceptie (de pil, de hormoonspiraal ...).

Als de werking van de hormonale behandeling afneemt met de tijd, de patiënt ze niet goed verdraagt of de behandeling niet langer mogelijk is door een zwangerschapswens, dan kan de arts een chirurgische ingreep voorstellen. Hierbij worden de eileiders vrijgemaakt en de verklevingen weggesneden. Soms gebeurt het echter dat de endometriose terugkeert.