Atenolol teva comp enrob 90x100mg

Hypertensie

• 100 mg /dag


• De optimale werking wordt meestal na 1 à 2 weken verkregen

Angor


Aritmie


Myocardinfarct (vroege interventie)

• 50 mg ongeveer 15 minuten na de IV toediening van atenolol


• dan opnieuw 50 mg, 12 uur na de IV toediening


• nogmaals 12 uur later wordt een dosis van 100 mg, 1 x /dag, gedurende 7 dage

Hypertensie; Angina pectoris (onderhoudsbehandeling, niet geschikt voor de onmiddellijke behandeling van een acute crisis); Cardiale tachyaritmieën, voornamelijk supraventriculaire tachycardie, atriale flutter of fibrillatie, supraventriculaire of ventriculaire extrasystolen en tachyaritmie geassocieerd met myocardinfarct. Vroege interventie bij een acuut myocardinfarct binnen de 12 uur in gespecialiseerd milieu, vooral bij patiënten met tekenen van verhoogde orthosympatische tonus.

Hypertensie: De gebruikelijke dosering bij hypertensie is één tablet (100 mg) per dag. Na 1-2 wekenwordt het maximale effect bereikt. Indien nog verdere bloeddrukverlaging gewenst is, kanatenolol worden gecombineerd met een ander bloeddrukverlagend middel, bv. eendiureticum. In sommige gevallen, zoals bij bejaarden en nierpatiënten, kan met 50 mg atenolol wordenvolstaan, zo nodig ook in combinatie met een diureticum. Na een periode van een half jaar,waarin de tensie adequaat onder controle is gebracht, kan gepoogd worden de dosering te verlagen. Angina pectoris: 100 mg per dag afhankelijk van het klinisch effect, teneinde een hartslag in rust van 55-60slagen per minuut te verkrijgen. Indien gewenst kan de dosis van 100 mg verdeeld wordenover de dag. Dit is voornamelijk aangewezen indien men de indruk heeft dat patiënten opde 100 mg dosis, éénmaal daags gegeven, niet goed reageren. Aritmieën: Nadat de aritmieën onder controle zijn gebracht met een intraveneus atenolol preparaat,wordt een orale onderhoudsdosis van 50-100 mg atenolol gegeven. Het verdient aanbeveling om met een zo laag mogelijke dosering te beginnen ten eindeeventuele decompensatie of bronchiale verschijnselen tijdig te kunnen opmerken, vooralbij bejaarde patiënten is dit van belang. Met de 25 mg tabletten is een getitreerde doseringen instelling van de therapie mogelijk. Verdere aanpassing dient langzaam (bijvoorbeeldeenmaal per week) onder controle plaats te vinden of op geleide van het klinisch effect. Pediatrische patiënten: Er is geen ervaring met het gebruik van atenolol bij kinderen. Het is daarom beter atenololniet bij kinderen toe te passen. Bejaarden: Het is mogelijk dat de dosering moet gereduceerd worden, voornamelijk bij patiënten metnierinsufficiëntie (zie hieronder). Hemodialyse: Hemodialysepatiënten zouden na elke dialyse oraal 50 mg atenolol moeten krijgen; ditmoet in een hospitaal gebeuren onder toezicht aangezien een merkbare bloeddrukdalingkan optreden. Nierinsufficiëntie: Bij patiënten met een verminderde nierfunctie (creatinineklaring 15-35 ml/minuut) moet dedosering aanvankelijk worden gehalveerd of het doseringsinterval verdubbeld. Bij patiënten met een creatinineklaring van 15 ml/minuut of lager moet de dosisaanvankelijk door vier worden gedeeld of het doseringsinterval met een factor 4 worden vermenigvuldigd. De verdere dosering dient te worden vastgesteld op geleide van het klinisch effect. Vroege interventie (binnen 12 uur) bij verdenking op een acuut myocardinfarct: Na interventie door intraveneuze toediening van atenolol wordt 15 minuten na het eindevan de intraveneuze doses (indien de hartfrequentie > 40 slagen/minuut) 50 mg atenololoraal geven, gevolgd door een tweede keer 50 mg 12 uur later. Vervolgens nogmaals 12uur later wordt een orale onderhoudsdosering van 100 mg éénmaal daags of 50 mgtweemaal daags gegeven gedurende 7 dagen (of tot ontslag uit het ziekenhuis). Indienbradycardie en/of hypotensie voorkomen die een behandeling vereisen, of indien erandere ongunstige effecten voorkomen, dient de behandeling met atenolol stopgezet te worden.

Een tablet Atenolol Teva 100 mg bevat 100 mg atenolol. Povidon – gepregelatineerd zetmeel – microkristallijne cellulose – Natriumzetmeelglycolaat(Type A) – colloïdaal siliciumdioxide – magnesiumstearaat.